Winnaar Witteveen+Bos-prijs voor Kunst+Techniek 2011

Dick Raaijmakers
Dick Raaijmakers (1930-2013) is een Nederlandse componist, theatermaker en theoreticus. Hij is één van de grondleggers van de Nederlandse elektronische muziek in de jaren vijftig en was als multimediakunstenaar zijn tijd ver vooruit.

foto: Vincent Mentzel

Bio

Dick Raaijmakers (1930-2013) is een Nederlandse componist, theatermaker en theoreticus. Hij is één van de grondleggers van de Nederlandse elektronische muziek in de jaren vijftig en was als multimediakunstenaar zijn tijd ver vooruit. De werken en installaties, muziek- en theaterperformances van Dick Raaijmakers zijn van een dusdanige originaliteit dat ze wereldwijde bekendheid genieten.

Raaijmakers studeerde piano aan conservatoria in Tilburg en Den Haag. Van 1954 tot 1960 was hij werkzaam bij Philips in Eindhoven op elektro-akoestisch gebied. Onder het pseudoniem Kid Baltan (een omkering van ‘Natlab Dik’, Raaijmakers’ bijnaam), realiseerde hij de eerste populaire elektronische muziek ter wereld. Dit verzamelde werk is uitgebracht op de cd-box Popular Electronics, Early Dutch electronic music from Philips Research Laboratories, 1956-1963. Vervolgens was Raaijmakers van 1960 tot 1962 als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Van 1963 tot 1966 werkte hij samen met Jan Boerman in een eigen studio voor elektronische muziek in Den Haag. Tot aan zijn pensionering in 1995 was hij als docent en gastdocent werkzaam aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij de compositieafdeling, het Instituut voor Sonologie en de Interfaculteit ArtScience.

Raaijmakers is de schepper van vele elektronische composities, ‘instructiestukken’ voor strijkensembles, fonokinetische objecten, ‘grafische methodes’ voor tractor en fiets, beeldende kunst, muziek-scenische composities en muziektheaterproducties. Hij geldt als samenbrenger van disciplines als beeldende kunst, film, literatuur en theater met de wereld van de muziek. Dick Raaijmakers bracht zijn ideeën ook tot uiting in talloze lezingen, artikelen en boeken. Zijn theoretische verhandelingen worden gekenmerkt door een interesse in bijzondere intermediale connecties. Zo beschreef hij in zijn laatste publicatie CAHIER-M (2000) de verbanden die hij zag tussen de fysioloog Etienne-Jules Marey, componist Pierre Boulez, architect Iannis Xenakis en de muzikale opvattingen van Piet Mondriaan.

In 2007 verscheen een lijvige monografie over het complete werk van Dick Raaijmakers. In dit boek staan ook de Ideofonen beschreven. Ideofoon 1 werd gerestaureerd ter gelegenheid van de toekenning van de Witteveen+Bos-prijs voor Kunst+Techniek 2011. Dit werk was samen met de bewaard gebleven Ideofoon 3 te zien tijdens de bij de prijs behorende expositie.

 

Kijk ook op nl.wikipedia.org/wiki/Dick_Raaijmakers

 

Expositie Raaijmakers, Bergkerk

Boek